Στα Μακεδονικά βουνά, με το βελόνι αν σκάψεις, αίμα παλικαριών θα βρεις, κόκαλα θα ξεθάψεις!!!
Πάρε τες ράχες των βουνών κι’ ανέβα πέτρα πέτρα και κάθε πέτρα που πατάς κι’ έναν αγώνα μέτρα.
Η Μακεδονία δε χάνονταν όσους κι’ αν εσκοτώναν. Κι’ αν εσκότωναν εκατό με χίλιους το πλερώναν.
Καλύτερα τους έρχονταν ο χάρος να τους πάρει, παρά την γην να πάταγε του Σλάβου το ποδάρι.!!
Το παρόν είναι ένα λαϊκό ποίημα αγνώστου ,που εμείς που γεννηθήκαμε στα αιματοβαμμένα χώματα της Μακεδονικής γης, μεγαλώσαμε απαγγέλοντας το σχεδόν καθημερινά.
Το αναρτώ και παρακαλώ τους φίλους για την ευρεία δημοσιότητά του με καλλιτεχνική επεξεργασία.
Το αφιερώνω στην μνήμη του Ασβεστοχωρίτου Θεσσαλονίκης το γέννημα ,Ηπειρώτη την καταγωγή, που μωρό εγκαταστάθηκαν στην τότε σκλαβωμένη γη της ιδιαιτέρας μου πατρίδας της μαρτυρικής Δράμας, ΧΑΡΙΛΑΟ Σ Ι Ν Α, της μεγάλης οικογένειας των Σιναίων της Ελληνικής Βορείου Ηπείρου. ΟΙ Ηπειρώτες της Δράμας απ’ ότι μου έλεγε μικρό, ήταν εγκατεστημένοι στην περιοχή της πριν από την έναρξη της Ελληνικής επανάστασης και ασχολούνταν με την παραγωγή ασβέστου, λόγω της ύπαρξης καταλλήλων πετρωμάτων ,που εμπορευόταν στην Βουλγαρία
Γεννήθηκε το 1878, απ’ ότι θυμάμαι και πέρασε μαζί με όλους τους Έλληνες κατοίκους της περιοχής ,τα πάνδεινα, τις συστηματικές διαχρονικές βαρβαρότητες των ομοδόξων Βουλγάρων που κίνησαν την ιστορία της περιοχής ,με αίμα δάκρυ και θάνατο ,για να την εκβουλγαρίσουν. Μέχρι τον θάνατο του, περίπου το 1976 διατηρούσε με πλήρη διαύγεια την ιστορία των παθημάτων μας ,ζωντανά και τα ζούσε κάθε στιγμή!!
Πιστεύω ότι αν …ζούσε θα ήταν μπροστάρης στις διαδηλώσεις για το ξεπούλημα των δικαίων της Μακεδονίας, από ανιστόρητους και γραικύλους στο βωμό…άγνωστων σκοπιμοτήτων. Αυτός γνώριζε την ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΖΗΣΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΤΩΣΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ!!
Όταν ζούσε νεαρός…φοβόταν την εκχώρηση της περιοχής στους Βουλγάρους!!!
Πιστεύω ότι η ψυχή του θα είναι πλέον σε διαρκή ένταση στους ουρανούς γιατί…παραχωρήθηκε σε νέο “έθνος”, αυτό που μία δράκα “Ελλήνων” πολιτικών με τις υπογραφές τους ,δημιούργησαν, το νέο “Μακεδονικό” έθνος της συμφοράς!!!
Θείε Χαρίλαε ,ευπατρίδη της ζωής, της σκέψης και της συμπεριφοράς, θα θυμάμαι πάντα τη φλόγα της ψυχής σου για κάθε μακεδονικό που πυρπολούσε σώμα και πνεύμα ,αυτά που λίγοι έζησαν και μετάδωσαν τόσο παραστατικά τόσο λεπτομερώς!!
ΜΙΚΡΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΤΗΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΜΑΣ ΙΔΕΩΔΩΝ.
Έγραψε ο Βασίλης Ναζλής
