Στην Μακεδονία και στην Θράκη, πολλά είναι τα χωριά, που δημιουργήθηκαν εκεί στις νέες οικιστικές μονάδες ,στις νέες πατρίδες, και στα παλιά οθωμανικά χωριά, όπου εγκαταστάθηκαν οι καθημαγμένοι Έλληνες Μικρασιάτες και Θράκης, πρόσφυγες.
Ένα τέτοιο χωριό ήταν και είναι η Πλατανιά Δράμας,25 χιλ. ανατολικά της, το παλιό Κοζλούκιοϊ (ανήλιο χωριό), των Οθωμανών, όπου αναγκαστικά εγκαταστάθηκαν και τα πρώτα χρόνια έζησαν μέσα σε απέραντη φτώχεια, μέχρι να ορθοποδήσουν, να στήσουν την μίζερη ζωή τους και να προοδεύσουν, προς όφελος των απογόνων τους στο διάβα των χρόνων.
Τα νέα φυντάνια της φτωχής αυτής γης, μεγάλωσαν, τράνευσαν και πλέον αποτελούν δακτυλοδεικτούμενους, της εσωτερικής και εξωτερικής διασποράς.
Σε αυτό το χωριό, με το 11 μηνών βρέφος, τον μακαρίτη πατέρα μου, εγκαταστάθηκε η πατρική μου οικογένεια και εκεί επίσης η μητρική μου, όπου μετά από λίγα χρόνια, γεννήθηκε και η μακαρίτισσα μητέρα μου.
Εκεί μεγάλωσαν και όλοι μου οι συγγενείς και από όλους άκουσα τόσες ιστορίες, για την περιοχή, που ήταν σαν να τις έζησα εγώ προσωπικά, με τόσα άπειρα βιώματα που μου μετέφεραν. Έμαθα για τις εκεί άπειρες δυσκολίες, που αντιμετώπισαν, που πολλές ήταν αποτυπωμένες στον εσωτερικό τους κόσμο, μέχρι που έκλεισαν τα μάτια τους.
Μου έλεγαν για την αρχαία ακρόπολη, πάνω στο βουνό και τα πολλά αρχαία τείχη που ανακάλυπταν κατά την ξεχέρσωση άγονων τόπων, για να αποκτήσουν ζωτικό καλλιεργήσιμο χώρο.
Μου έλεγαν για κάτι μακριά κέρατα, από άγνωστα ζώα, που ξέθαβαν. Αυτά τα τελευταία χρόνια, μετά από έρευνες ειδικών επιστημόνων, διαπιστώθηκε, ότι πρόκειται για απολιθωμένους σκελετούς προϊστορικών ζώων που ζούσαν στην περιοχή πριν από 5 – 9.000.000 χρόνια.
Ο σκοπός μου εδώ είναι να σας γυρίσω πίσω στην 26 – 2 – 1926, για να δούμε τότε τα γεγονότα στον γαιοχώρο αυτό και τα τότε γεγονότα και τα προβλήματα, που περιγράφονται από ανταποκριτή της έγκριτης εφημερίδας της Θεσσαλονίκης “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ” της 26-2-1926.
Από τον Νικηφόρο (Νουρετλή), με διαδρομή 20λ.της ώρας, με το τραίνο φτάνουμε στην Πλατανιά (Κοζλούκιοϊ). Ο σιδηρόδρομος περνά μέσα από γηλόφους πουρναροφυτευμένους. Όλη η περιοχή είναι κατάλληλη για την κτηνοτροφία και υπάρχουν πολλές στάνες. Εδώ τα πρόβατα και τα κατσίκια, έχουν πλούσια τροφή και αποδίδουν άφθονο γάλα και οι κατάλληλες κλιματολογικές συνθήκες στην περιφέρεια αυτή, επιτρέπουν την διαχείμαση των κοπαδιών σε ζεστά λαγκάδια.
Σε 20 λ. πεζοί από τον σιδηροδρομικό σταθμό φθάνουμε στο Κοζλούκιοϊ, μία κωμόπολη, που άλλοτε κατοικούσαν 110 τουρκικές οικογένειες, ενώ τότε την εποίκησαν 260 προσφυγικές. Απέχει από την Πέριστα ( Πτελέα ) και το γραφικό συνοικισμό Κιόρ Αλή (Λιμνήσκη), που έχει 12 σεράγια τούρκων, 7 σπίτια ανήκουν στο Κοζλούκιοϊ και 5 στην Ολα (Πλατανόβρυση).
Τα τρία χωριά είναι κτισμένα στη γραμμή χαμηλών βουνών, από το Μούρτζινος μέχρι Σαρή Σαμπάν ( Χρυσούπολη Καβάλας ), σε τοποθεσίες καλές και ευχάριστες, με άφθονο κυνήγι. Υπήρχε άφθονο νερό, αλλά στερούνται υδραγωγείων, που απαιτούνται ανάλογες μελέτες, γι’ αυτό και για τον δρόμο, που θα συνδέσει τον Σταθμό με τους συνοικισμούς, οι οποίες άρχισαν ήδη.
Ο πρόεδρος της κοινότητας ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ, προσπαθούσε να υπερνικήσει τις δυσκολίες και να τις πραγματοποιήσει.
Στο τότε Κοζλούκιοϊ, υπήρχε έλλειψη στέγης, ως και στους συνοικισμούς του. Τα περισσότερα οικήματα που κατοικούνται, είναι ετοιμόρροπα και υπήρχε κίνδυνος κάθε στιγμή να καταρρεύσουν οι στέγες και οι τοίχοι και να υπάρξουν ανθρώπινα θύματα. Ο επιστάτης εποικισμού, ανέφερε στους προϊσταμένους του το πρόβλημα των ετοιμόρροπων και ο τεχνικός εργοδηγός ΡΟΔΑΣ, συνέταξε πολλές μελέτες, αλλά μέχρι τότε δεν έγινε η επισκευή ή η κατεδάφιση τους, για να μη καταστραφούν τα υλικά, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν.
Τα σπίτια αυτά η επιτροπή ανταλλαγής τα καθόρισε στα τηρούμενα βιβλία, ως κανονικά και με αξία, παρά να κατεδαφιστούν, για να μη ζημιώσει το Δημόσιο και αυτό πρέπει να το δουν ο Νομάρχης Δράμας ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ και ο προϊστάμενος εποικισμού ΚΙΣΑΓΕΖΛΗΣ.
Στο τμήμα αυτό της Δράμας, η κτηνοτροφία ήταν σε πολύ ζηλευτό σημείο. Υπήρχαν Τούρκοι, που είχαν 10 – 12.000 αιγοπρόβατα , όπως ο Νετζίμ μπέης, η δε Πέριστα (Πτελέα) είχε 2.000.
Σήμερα οι κάτοικοι καλλιεργούν ΜΟΝΟ ΚΑΠΝΟ και σε ελάχιστη έκταση σιτηρά και στερούνται εντελώς ζώων. Θα ήταν προτιμότερο, όλα τα εφόδια, που τους παραχωρήθηκαν ή τους παραχωρούνται από τον εποικισμό να διατίθενται σε ζώα και ιδιαίτερα σε αιγοπρόβατα. Η κτηνοτροφία θα αλλάξει την όψη των χωριών αυτών.
Συγχρόνως με την κτηνοτροφία, μπορεί να ευδοκιμήσει άριστα και η καλλιέργεια φουντουκιών και αμυγδάλων, που άγρια τώρα υπάρχουν στις πλαγιές της λοφοσειράς.
Η παραγωγή των καπνών το 1926 είναι περισσότερη από το 1925 και πωλήθηκε σε καλές τιμές και έτσι βελτιώθηκε η οικονομική κατάσταση των κατοίκων. Η παραγωγή αυτή όμως μελλοντικά θα λιγοστεύει, γιατί τα χωράφια έχουν ακόμη λίπασμα από τα αιγοπρόβατα, που είχαν οι Τούρκοι.
Μέσα στα χωριά, δυστυχώς η έλλειψη δένδρων είναι παντελής και τα κοινοτικά συμβούλια παρήγγειλαν σε διάφορα φυτώρια, για την προμήθεια δενδρυλλίων. Θαυμάζουμε την φιλοπονία των κατοίκων, ότι θα υπερνικήσουν όλες τις δυσκολίες και σε τρία χρόνια τα χωριά αυτά θα γίνουν αγνώριστα.
Οι κάτοικοι δείχνουν τον πατριωτισμό τους και συνέφεραν όπως μπορούσαν υπέρ της αεροπορικής άμυνας. Υπήρχε όμως ένα άτοπο της κοινότητας. Ενώ παντού στη Ελλάδα καθιερώθηκε η Κυριακή αργία, και προπαντός στα; χωριά, όπου ξεκουράζονται και χορεύουν τις Κυριακές εδώ στο Κοζλούκιοϊ, γίνεται εβδομαδιαία αγορά.
Όσο έμποροι και αν είναι οι Έλληνες, ποτέ δεν μπέρδεψαν την λατρεία του Θείου και του χρήματος και περιμένουμε από τον πρόεδρο της κοινότητας, να τακτοποιήσει το ζήτημα αυτό, που πρέπει να του δοθεί η πρέπουσα σημασία. Η υγεία των κατοίκων λόγω των κλιματολογικών συνθηκών είναι αρίστη, ο δε κοινοτικός γιατρός ΛΕΜΟΝΙΔΗΣ, επισκέπτεται τους συνοικισμούς και προσφέρει τις υπηρεσίες του εκεί που τον καλεί το καθήκον.
Οι πρόεδροι των κοινοτήτων, εδώ στην Ελλάδα, ως επί το πλείστον πρόσφυγες και φτωχοί, αμείβονται με έξοδα παραστάσεως 666 δραχμές μόνο.
Τώρα που οι πρόεδροι έχουν τόσα πολλά να κάνουν και να καταναλίσκουν όλο τους τον χρόνο στην διεκπεραίωση των κοινοτικών ζητημάτων, καλό θα ήταν να προβλεφθεί ποσό, που να καλύπτει τα έξοδά τους.
Η κυβέρνηση μαζί με τα τόσα που ζητά από τους προέδρους, πρέπει να ικανοποιήσει και το αίτημα τους αυτό και έτσι δικαιούται να περιμένει περισσότερα από την δραστηριότητα που επιδεικνύουν, για την αναδημιουργία της Ελλάδας.
ΧΡΥΣΟΧΟΥ ΑΛΕΚ.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ
Το παρόν είναι ένα μικρό μνημόσυνο στην ιερή μνήμη όλων εκείνων Μικρασιατών και των συγγενών μου, που χαλύβδωσαν τα σώματα τους και τα χέρια τους έγιναν πολυεργαλεία, που αναμόρφωσαν τον χώρο, ανέστησαν τις οικογένειες τους και έδωσαν άξιους απογόνους, που είναι περήφανοι για την ΙΣΤΟΡΙΑ τους.
Το χαρίζω επίσης στους ρέκτες ιστοριοδίφες
1. πολυγραφότατο Καθηγητή μου, π. γυμνασιάρχη φιλόλογο ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟ Γιώργο, που ανέσκαψε με την πένα του, αλλά και εργαλεία την ιστορία του τόπου,
2. στον μακαρίτη καθηγητή Αγγλικών π.Σύμβουλο Καθηγητών Αγγλικών, ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗ Κώστα που με το έργο του “Πλατανιά Δράμας 1923 – 2006” διέσωσε ανεκτίμητα ιστορικά στοιχεία για τους επιγενόμενους.
Έγραψε:
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΕΥΣΤΡ. ΝΑΖΛΗΣ
Υποστράτηγος ΕΛ.ΑΣ ε.α. – Αντιπρόεδρος Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού